TUTMADI!

TUTMADI!

Kemirir beynimi türlü elemler,
Göllere çaldýðým maya tutmadý.
Yaramý saðaltmaz tuzak, el emler,
Uzun hava sustu, maya tutmadý.

Kendime yönelttim zor savaþýmý
Kimseler görmesin hor savaþýmý
Göz yaþým ortaya kor savaþýmý
Toprak bent yýkýldý, kaya tutmadý.

Varla yok arasý epey poz attým
Aczim ve gücümle tam bir tezattým
Elimi semaya doðru uzattým
Güneþe deðmedi, aya tutmadý.

Þose kýyaslanmaz hiç makadamla
Nâdân bir olur mu bilge adamla?
Bilmediðim deniz, bildiðim damla,
Doðruladým, saya saya tutmadý.

Özellikler için arttýr, kýs sayý.
Nitele nesnede uzun, kýsayý.
Ariflere ikram ettim kýssayý
Kimse ayýrdýðým paya tutmadý.

Zaman bütün varla yoku eder ’’kül’’
Ýster Karun olsun, isterse Herkül
Sabýrsýz bir atýn sýrtýnda her kul
Yola revan oldu, taya tutmadý...

Ýçten içe gelen þuhça âl týný,
Unutturmak ister yerin altýný...
Hep burda kalmaz mý elin altýný?
Avuçlar almadý, aya tutmadý...

Sosyal Medyada Paylaşın: