Yanar, yanar aðlar birçok gönüller Aðlayan gözler, nice yaþlar dökerler O dudak arasý diller, feryat figan ederler Bilinmeyen yola gideni, yinede yolcu ederler!
Acaba diyorum, bize kim ne eder? Kimler, gözlerinden yaþlarý döker? Hangi diller, feryat figan ederler? Ve bizi kimler omuzlayýp, yolcu edecekler?
Beklemekteyiz “HAYAT” istasyonunda Biletimiz kesilmiþ de, tarihi bize meçhul O beklenen trenler, gelip gidiyor arada… Bekleyen her yolcuyu, alýp götürüyor onu da!
Ýþte gene bir tren sesi var, çýðlýk atmýþ geliyor. Aman Allah’ým o ne ses, bizleri korkutuyor Gene bazý yolcularýna san ki; hazýr olun diyor Belki bana, belki sana, beklide baþkasýna sesleniyor!
Bu istasyonda, ben çok yoruldum dostum… Artýk yavaþ, yavaþ bende hazýrlanmam gerekiyor Geldik bu istasyona, geriye dönüþü yok biliniyor Gideceðimiz bundan sonraki yol, iþte o bilinmiyor!
Alem-i Sýr Sosyal Medyada Paylaşın:
Alem-i Sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.