bir ornan gibi yeþil deniz gibi mavi ve pir pýnar gibisin ne olursun ak içeme sen olmadan ne mevsimler geçiyor ne aylar tek baþýna yýllarý seyrediyorum bahtým da ve demli bir acý içiyorum uzun kýþ gecesi tenha yürek kaldýrýmýnda
yürüyorum yalpalýya yalpalýya gönlünde bir yer arýyorum soðuklarda koyma beni ben yüreðine konuk olayým bir daha gitmiyecek gibi gidecek yerim yokmuþ gibi yüreðin de sar beni
sar beni öyle alýþtým ki o gözlerine öyle alýþtým ki dudaðýndan çýkan sözlere öyle alýþtým ki saçlarýna saçýn ile tutam tutam ört beni bir daha açýk yerim kalmasýn
sen öyle doðalsýn ki bir orman gibi yeþil bir deniz gibi mavi ve bir pýnar gibi sar beni sensiz birdaha doðmayayým. irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.