Ezberimizde hüzün birikimi kýrýk düþler
Ellerimizde yarým kalmýþ, yýrtýlmýþ,yakýlmýþ þiirler
Yaþam ölüme küçük adýmlarla deðil
Koþarak meyl-ediyorken
Biz aþka dair düþlere çaðlayarak akarken
Zihnimizde...
Artýk duygularýmýza isimler veriyor
Geçen yýllardan vakitsiz zamanlara
Kah gülüyor,kah aðlýyorduk
Sonlarýn bizi bulmasýný istemiyor
Kalbimizde aþk devam etsin istiyorduk
Yanýmýzdayken zaman geçmesin diyor,
Tabi bununda hayallerden baþka
Hiç bir yerde olmayacaðýný biliyorduk
Dünya hýzla dönüyordu
Üþengeç taraflarýmýz aðýr basmýþ
Korkularýmýz artýk kabuslarýmýz olmuþtu
Güzel bir rüyaya dalýþýmýz
Ve yumulu gözlerimizin fal taþý gibi açýlýþý
Her þeyin en güzelini yaþýyorduk
Bu yüzden güzel rüyalar bile
Bizi ürpertmeye yetiyordu
Çünkü anlatýlmasý zor
Tarifi imkansýz bir sevgi taþýyorduk
Bilmediðim duygularýmýn þah-a kalkýþý
Gözlerimize iþleyen her korkuya
O duygunun tarifini yapamasak-ta
Üç harfin ( AÞK ) olduðuna inanmaya baþlamýþtýk
Ama bilmiyorduk sonumuzun böyle olacaðýný
Çünkü karþýlýksýzca
Ve
Çýkarsýzca seviyorduk
Zaman geçtikçe konuþmalarýmýzýn saatleri azalýyor
Sevgi sözcükleri anlamsýzlaþýyordu
Ve adýna aþk koyduðumuz þeyler
Yalan bir tavýr sergiliyordu
Ýstenilmese de bazý duygularý
Zamanla yitiriyorduk
Ýþte
Büyük bir hatamýz
Her zaman fazlasýna yoðunlaþma duygusu
Ýsteme istenme ve yaþama arzusu
Tadýný kaçýrmayacaðýný düþünürken
Lezzetinin düþmeyeceðini bas bas baðýrýrken
Acýsý genzimizi yakana dek anlamýyoruz
Bu yüzden belki hep kaybediyoruz
Oysa sevgiler
Abartýlmamalý dizelerde
Sözlerde harcanmamalý basitçe
Dokunulmasý zor olsa bile
Sessiz sedasýz
Hissederek
Ve
Zaman geçerken yaþanmalý
ABARTMADAN SEVMEK TADINI KAÇIRMAZ
Zamanýn içinde yaþamak
yaþlanmak
ve aþkýn gerçek anlamýný kavramak
Fazlasýný istemeden
Tadýmlýk tatmak
Doðrusu olan bu belkide
Kim bilebilir...
YAZAR YALNIZ ADAM KALEMÝ KIRIK MEHMET AKÜZÜM