Sonbahar aðýrlýðý çöktü bu gün üstüme.
Kurumuþ topraklarda,diken bile bitmiyor.
Çalýdan ateþ yakýp,baðdaþ kurdum postuma
Odunsuz bacalarýn, dumanlarý tütmüyor.
Eskiden bu yerlerde çiftçi buðday ekerdi
Horozun ötüþüyle, köyde þafak sökerdi
Kýrlarda papatyalar kokusunu dökerdi.
Ýnsanlar çekip gitmiþ,karga bile ötmüyor.
Ormanýn kuytusunda,tek baþýma yürüdüm,
Yapraklar gazel olmuþ, ayaðýmla sürüdüm.
Karamsar duygularý, yalnýzlýða bürüdüm .
Doðanýn sarý rengi,gönlüme zevk katmýyor.
Sýðýnmýþ garip çoban yurt edinmiþ burayý.
Sel suyu harap etmiþ, aðýllarý, harayý.
Yerle bir etmiþ rüzgar,o güzelim serayý
Çekilmiþ gölün suyu artýk ördek batmýyor.
Arkadaþ bildiklerim, selamýný kestiler
Ilýk dað rüzgarlý , baþka yöne estiler,
Doldurmaz oldu suyu,dibi delik testiler.
Geceler dostum oldu,artýk uyku tutmuyor.
Tomurcuk gülüþlerim,hüzünlerle sararmýþ
Semada mavi renkler,güz gelince kararmýþ
Bülbüller özlem duyup, güllerini ararmýþ
Maskeyle gezen insan ,beni mutlu etmiyor.
Düþüyor yalnýzlýðým ,kurumuþ bir gül gibi.
Gözyaþým yüreðimde görünmeyen göl gibi.
Gizemli duygularým, vahasýz bir çöl gibi.
Yaþama zevkim bitti,artýk gücüm yetmiyor.
Ülkü Ahýska 28.Eylül 2012