Bir kadın geldi savcıya

Elinde dilekçesi, çelimsiz mahzun kadýn.
Yüzündeki ifade, ’þu halime bir bakýn!’
Çekinerek, ürkerek yavaþ adýmlarýyla,
Usulca giriverdi savcýnýn odasýna.

Bir ’oh’ çekti savcýyý görüverince kadýn.
Belki son ’oh’ deyiþi geçirdiði hayatýn.
Yüzündeki endiþe bir lahza gidiverdi,
’Siz de bir kadýnsýnýz, ne kadar güzel’ dedi.

Dilekçeyi uzattý titreyen elleriyle,
Savcý hanýma baktý aðlayan gözleriyle.
Ne olur yardým edin, siz de bir kadýnsýnýz,
Ne olur yardým edin, siz beni anlarsýnýz.

Gördüðü manzaradan etkilenmiþti savcý,
Gördüðü insan deðil, baþtan sona hep acý.
Yutkunarak kadýna otur dedi ve sordu,
Sakin ol, anlat hele, sana böyle ne oldu.

Korkulu bakýþlarla baþladý anlatmaya,
Kelimeler yetmezdi derdini anlatmaya.
Kocam beni dövüyor, öldüreceðim diyor,
Ýçkisi için her gün benden para istiyor.

Savcý haným, bu benim üçüncü evliliðim,
Bir ölüm, bir ayrýlýk ve þimdi çiledeyim.
Bir yavrumu kocaya, ikisini yuvaya
Vermek zorunda kaldým, hep aðlaya aðlaya.

Bulaþýkçý olarak çalýþýyorum her gün.
Kocam beni dövüyor iþte halimi görün.
Ýçkisine verecek param kalmadý bitti,
Her gün dayak ve tehdit, gücüm kalmadý gitti.

Anlatýyordu demek tasvir etmez durumu
Aðlayýp, inliyordu, korkudan titriyordu.
Yaralarýna merhem, derdine derman diye,
Savcýnýn huzurunda ona yalvarýyordu.

Savcý, ’kocan hakkýnda dava açarýz’ dedi.
Duruþma günü bize tanýklar getir dedi.
Kadýn büyük kýzýný getirdi tanýk diye,
Mahkemeye her þeyi bir bir anlatýr diye.

Ýfadeler alýndý kadýn çare bekliyor.
Mahkemede çare yok, kanun böyle iþliyor.
Ýki ay sonrasýna celse günü verildi.
Kadýnýn rengi soldu, soluklarý tükendi.

Ýki ay sonrasýný bekler mi hiç bu kadýn
Her günü adliyede dolandý adým adým.
Her gün umutlu bir ses duymayý arzuladý.
Uzanacak el ile tutacak dal aradý.

Üçüncü duruþmaya büyük kýzý tek geldi.
Söylediði her þeyi hâkime tekrar etti.
Üvey babam annemi hep döverdi hâkim bey.
Neden mi yalnýz geldim, annem öldü hâkim bey.

Kelimeler bitmiþti, salon gözyaþý doldu,
Hâkim, savcý ve kâtip yavaþça aðlýyordu.
Elinde dilekçesi, çelimsiz mahzun kadýn.
Silüeti belirdi orada iþte bakýn.

Taþýmaya yetmedi zulmü narin bedeni,
Elinde dilekçe yok, üzerinde kefeni.
Adliye kapýsýnda artýk koþuþturmuyor,
Adaleti mezarýn topraðýnda arýyor.

Not: Yaþanmýþ bir olaydýr.

Ahmet Taþkýn

Sosyal Medyada Paylaşın:

Hakimbey Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Şehit Savcı Kiraz'ın Ardından Bir kadın geldi savcıya