içimin manzarasý kaybetmiþ yeteneðini gölgesini bile göremiyorum aðaçlarýn orman yeþilini aldýrmýþ bahardan kalabalýk caddelerde bozkýr usulü yalnýzlýklar sesimi saklamýþ deniz hala neþesiz martýlar pasaklý pasaklý susarým burnum akýyor tuzdan
hep teatral bir iyimserlik çemberinde korurken kendimi vah þaþkýnlýklarým aþk þiirlerinden de mi kovuldum yolun sonu diyor hastalýklý bir mavi antika dükkanlar gibi kokuyor gözyaþým
biz þimdi diri miyiz
bildiðim için bahtsýz çocuklarýn denizden dönmeyeceðini tahammül etme dersi alamam ahalisi yorgun memleketten inatlaþacaðým artýk meleklerle, asi olacak huyum kurusun sesim, söveceðim
böðüren göðsüm hadi ulu
eylül kýzarýrken kandan yaðmur hiç durmadan yaðmýþ çamur gidemez olmuþ bu asýrdan
mendilime sýcak bir küf düþtü bu hiçliði gözlerimden çýkaramýyorum anne sözü dinlemiyorum terli terli yaþlanýyorum
etimden týrnaðýma kederliyim bütün bu adaletsizliklerden sonra ne yazarsak yazalým kusar ebemkuþaðý þiir de sýkýldý ben de sýkýldým kime þikayet edeyim azraili yüzümün hücreleri dahi vazgeçmiþken dünyadan
esrarengiz vadilerin kuytusunda þaraba yatmalý bak kafa buluyor hayat
zaten bu saatlerde kýrýlan þarkýlarýn alçýsýný deðiþtiriyordur Tanrý
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.