SONBAHAR

Rüzgar eser,yaprak uçuþur, süzülür kuþlar
Ve alay alay göçler, bulutlar,mevsim sonbahar
Belli ki insanda kuþlarda bir matem bir hüzün var
Gözlerimde yaþlar gönlümden gam akar...

Topraktaki tane yaðmura özlem duyar,
Bende bugün bir þeyler var ey rüzgar!
Neden kapanýyor içime hep bu saçaklý bulutlar
Senden uzaklarda,bizim ellerde mevsim sonbahar...

Yaðmur yaðar,hasretle kavuþur ýslanýr toprak
Yüreðime dokunur seni uzaklarda býrakmak
Sana doðru koþar hep bu ruhum yalýn ayak
Benim için hayat hep sonbaharlarda seni aramak...

Toprak ve yaðmur gibi seviþir iki sadýk yar
Biri gökyüzünde kuþlar biri de sonbahar
Belli ki hasretle, özlemle bekler vefalý yarlar
Sararýp dökülen yapraklar ,yaðan yaðmurlar
Aðlayan yüreðimin mevsimi oldu sonbahar

Sosyal Medyada Paylaşın: