Sararmaya dönmüþ Eylül yapraklarý, sessizce aðlar Mecalsiz aðacýn kollarý, tutarsa caný yanar Biliyor ki bu mevsim gitme vaktidir Ne kadar sarýlsanda, taktir büyük yerdendir.
Diller kilitli, yollar engelli Havada keskin bir yanýk kokusu .
Son tren kalkmýþ perondan, arkasýnda kayalara vuran martý sesleri býrakarak acý çýðlýk düdüðü.