Yaktý geçti cihâný Haþim’in karanfili Fýrtýnanýn seyrinde nidâ idi gözlerin Tuhaf sözler duyuldu çýldýrdý ruhun fili Ýntizârýn devrinde sadâ idi gözlerin
Gönül sýnýr tanýmaz kýrýlýr tüm kafesler Çoðalýnca oyunlar þaha kalkar hevesler Leylâ kadar hayâttýr tutulur tüm nefesler Mecnûn’un bakýþýnda sevdâ idi gözlerin
Belâ kabýnda ekmek siyah kuytuda cennet Bomba yüklü kervanda devedeki metânet Aþkýn gerçek yüzünde hâkimdeki merhamet Topraðýn kokusunda ferdâ idi gözlerin
Ankâ tabut misâli hayret yaþýyor ebe Bebek þefkâte hasret anne zehire gebe Pranga vurulurken mahzûn oluyor sobe Ýntihâr mevsiminde edâ idi gözlerin
Mehtap yangýn doðurdu þimdi ölüm hükümrân Vuslat için zaman yok göðü kapladý hicrân Mâideler daðýldý sofrasýz kaldý cânân Kaþlar ok olduðunda vedâ idi gözlerin
Dursun Tiftik
Sosyal Medyada Paylaşın:
dursun tiftik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.