Hayat geçip gittikçe öðrenme kaabiliyetimiz bitmiyor,
Eksilen bilgilerin yerini daha yenileri gelip almýyor,
Kýzýný dövmeyen dizini döver sözü de rafa kaldýrýldý,
Onun yerini korkaklar deðil ama özgür bireyler aldý...
Ben de kýzýmý dövmedim, acaba sonu nereye varacak,
Þimdiye kadar problem yaþamadým, sonra ne olacak?
Sanýrým deðiþen yoktur, kýzým ayný yolda devam ediyor,
Þimdiye kadar hata yapmadý, bilen bilip gören görüyor...
Hayat farklý bir imtihanýn da adý, geldik ve gidiyoruz,
Þimdiye kadar yaþadýklarýmýzý sýrtýmýzda götürüyoruz,
Hayatý seviyorum ama o bana hep yan gözle bakýyor,
Bazen de kaþlarýný çatýp hatalarýmý yüzüme vuruyor...
Bu þiir bitmez, hatalarýmýz gibi, sürer gider bence,
Artýk kesmek lazým, bugün de vakti getirdik geceye,
Uykum da yok, ona uyarsam sabahý beklemem lazým,
Bu saatte uyumasam da baþýmý yastýða koymam lazým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.