EVİM OLSUN KÖY KOKSUN...!
Bir evim olsun þark köþesinden her köþesi,
Þömine olmasýn,birde petekler
Küçük bir soba bir kaç odun.
Odasý olmasýn misafirlerin
Oturup köþelerde sohpet etsinler,
Okkalý bir çay yada acý bir kahve.
Terlik yok çarýklarýyla gelsinler
Varsýn olmaya görsün tabak, bir tane yeter
Utanmam çekinmesinler.
Evim olsun köy koksun...
Sonra çek kapýyý alýn teri
Saatim olsun birde,fýrça yerim sonra patrondan
Bilirsin böyledir hep,topu topu on üç saat,sonrasý benim.
Evim olsun köy koksun...
Nasýl unuturum radyom olsun uyutsun
Bir yatak bir yorgan,yastýk istemem lamba olmasýn,
Mumlarým olsun koca koca yada bir gaz lambasý.
Bir küçük tüp bir tahta kaþýk, çorbam tarhana olsun
Masam olsun sonra,üstünde defterlerim kitaplarým.
Her gün deðil de hafta sonlarý yazarým,hiç yalnýz kalmam
Her yanýmda ALLAH radyoda sohpet dilimde zikir,
Evim olsun köy koksun...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLNAZ YORULMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.