UĞRUNA ÖLDÜĞÜME

içim eziliyor þimdi bu dar sokaklarda
bu þehrin canýmý böyle yakacaðýný hiç düþünemedim
hiç aklýma gelmedi þu kaldýrýmlarýn altýna girmek isteyeceðim
herþey senden kalan acý bir hatýra þimdi
bu anýlarý yüzüme yüzüme vuruyor caddeler
sen yoksun
ve hiç olmayacaksýn bundan böyle
hiç geçmeyeceksin kapýmýn önünden
en önemlisi de gönül kapýmdan
bende kilitliyorum kalbimi
kapatýyorum yeni aþklara
senin bana ihanetlerin kadar
benden sessizce gidiþlerin kadar
aþkýmý ellere satýþýn kadar
içimde eskiyor artýk gözyaþlarým
kirpiklerime deðdirmiyorum onlarý
çünkü yürek alev alev yanarken
yaþ gelmezmiþ gözlerden
damla damla birikirmiþ kanayan yaralarda
adým adým kirletecekler iþte bu þehrin sokaklarýnda aþkýmýzý
biz olmadan
bizim býraktýðýmýz yerden baþkalarý baþlayacak yaþamaya
biz baþka yollarda
baþka kollarda geçireceðiz bu ömrü
yýllarý eskiteceðiz habersiz
saçlarýmýza aklar düþücek
ve birgün yine ayný yerde karþýlaþacak kalplerimiz
iþte o vakit
kaybettiklerimiz için dökülecek yaþlar gözümüzden
piþmanlýk saracak her yanýmýzý
o zamanda ayný kederle bakacaðým sana:
ÞU ÖMRÜ YAKTIÐINA,
BÝZÝ BU YARALARLA BIRAKTIÐINA,
BENÝ BAÞKA KOLLARA YAR DÝYE BIRAKTIÐINA DEÐDÝ MÝ???

Sosyal Medyada Paylaşın: