Dilimde naðmeleri hicranýmýn Çekiliyor vücudumdan son damlasý kanýmýn Havada yaðmur var; sessiz ve sakin Aklýmda yýldýzlarla süslü hayalin Ne gam ne tasa yüreðimde… Sadece gözlerin
Karanlýk sokaklar, serin rüzgârlar Unutmak ne mümkün, sert ve keskin bir nazar Gözlerin, içinde kaybolduðum bir âlem Seni andým ya iþte yine gözlerimde nem Gönlümde feryat, semada mehtap… Sanki bizim için…
Kaçmak… Ama yaklaþmak için kaçmak Kaçarak bu sisli karanlýðý aþmak… Yüreðimde ümitsiz bir bekleyiþ… Naçarým Sensizlikten ben hep sana kaçarým. Kaçarken gözlerin gelir aklýma ilkin…
Gözlerin belirir önce ve sonra ellerin Ellerin buluttan bir parça… Bir cam gibi narin Ellerin… Sanki nazlý bir gelin Ellerin… Sakin bir deniz, bazen sýcak bazen serin Önce gözlerin… Sonra ellerin Uzat ellerini ve bak derin derin.
Sessizce devam ediyor yaðmur Ýçimi kaplýyor gözlerindeki nur Gözlerin saðlam bir kale, aþýlmaz bir sur Kalbimi açsam eðer, sana yazýlmýþ þiirler duyulur Þair deðildir kalbim Ama þiir söyler; sanki duyacakmýþ gibi kalbin… Sosyal Medyada Paylaşın:
hamzaagahoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.