Þiir de tükenirmiþ bazen yazmazmýþ kalem
Oysa ne çok sey vardý daha hiç yazýlmayan
Þair yüreði umman mýsrada gizli kelam
Öyle bir bilmece ki gizi hiç çözülmeyen
Sevdalara bayýlýr aþktadýr þair aklý
Ulayarak harfleri bir birine ekleyip
Mýsralarýn sonunda çeþit çeþit uyaklý
Yürür kaðýt üstüne þiiri yedekleyip
Ýki kulaðý büken ozaným der sazýyla
Kalemler pusudadýr uçlarý sine sine
Söyler þiirlerini bitmeyen avazýyla
Gözü hep ilerdedir gitmez asla tersine
Hatýrla, "gel gör beni.." deyip coþan ereni
Ve ozan ki bir yolda giderdi gündüz, gece
Dünyadan soyutlanýp, cana gönül vereni
Bil, adlarý dillerde yaþýyor hece hece
Ey þiir! Bu garibi yakarken ateþinle
Hedefine ulaþtýr ileri hep ileri
Kendine esir ettin parlayan güneþinle
Ýlhamýný besleyip döndürme onu geri
NÝLÜFER SARP_________23.EYLÜL.2012