bir köþe baþýnda sabahleyin gün ýþýðý henüz düþmüþken yapraklara seni seni bekliyor buluyorum kendimi..
gitmiþken istasyondaki en son tren derin bir yalnýzlýk uzamýþken raylar boyunca aðýr aðýr uzaklaþmýþken vedalý gözler adýmlarda seni seni özlüyor buluyorum kendimi..
þehrin üstünde bulutlar var ya þehrin yakýnýnda köyler az daha uzaðýnda daðlar benim hiç gitmediðim hep oralardan koþuyorsun yüreðime gözlerinde aþk ellerin bahar. ben hep çiçeklerde ben hep çiçeklerde ben hep bulutlarda görüyorum gözlerini..
bir köþe baþýnda sabahleyin gün ýþýðý henüz düþmüþken yapraklara seni seni bekliyor buluyorum kendimi..
25/09/2012 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.