'AFFET SULTANIM'
Duydum dost sesini gönlüm çaðladý
Söyledi eksiðim ðözüm aðladý
Affeyle hatamý görme sultaným
Hu deyip cümlesin o,na baðladý..
Sýnar beni sohbet ile söz ile
Dedi ki sen sus o gelecek dile
Düþme der gaflete sen bile bile
Gizli gizli bozup biraz yaðladý
Ögretiyor bana bendeki haldan
Uzak dur cahilin açtýðý faldan
Þifa olmaz þeker katýlan baldan
Rahmet edip bana görmem saðladý
Dedim yeter artýk taþýyamam ben
Çoktur yaram bunu kaþýyamam ben
Ýnce bakýp öyle þaþýyamam ben
Dedikçe üst üste derdi týðladý
Batýni’yim zordur insana varmak
Tutup öðüdünü yaraný sarmak
Nefreti ve kini hoþlukla karmak
Yok etti benliðim hepsin buðladý
Aþk ile hu
Murad-ý Batin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murad-ı Batin-i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.