Tren yolculuğu
Yýllar önce kalkarken, gönül treni gardan,
Þen ruhumu gurbetin, geren sesini duydum.
Ýçime hasret çoktü, ayrýlýrken bu þar’dan,
Yüreðimi sýzlatan, sren sesini duydum.
Bu zorlu seyahate, çýkýþým emirden di,
Sabýrla diþ sýkarak, bir ömrü kemirdendi,
Yolcularý et kemik, yollarý demirdendi,
Ýçimi dinliyorken, tren sesini duydum.
Ne mendil ne elini, sallayan biri vardý,
Beynimin kývrýmýný, garip uðultu sardý,
Üst üste kaygýlarýn, kesilmiyorken ardý,
Hüznümün endiþeler, veren sesini duydum.
Kahýr yüklü vagonlar, kahrýmý taþýyorken,
Kim bilir kaç yolcusu, hasreti yaþýyorken,
Kývrým büklüm yokuþtan, daðlarý aþýyorken,
Zorlandýkça tekerler, diren sesini duydum.
Raylarýn tik tak sesi, yaylarýn gýcýrtýsý,
Hiç durmadan deðiþen, rüzgârýn hýþýrtýsý,
Dýþarýnýn sesleri, gelirken sýra dýþý,
Karanlýk tünellere, giren sesini duydum.
Bitmiyordu yolculuk, geçti haftalar aylar,
Bir türlü kesiþmedi, paralel giden raylar,
Sigaram azalmýþtý, tükeniyordu çaylar,
Umutlarýmýn sona, eren sesini duydum.
Yüzünü görmediðim, makinistim çetindi,
Marþandizin içinde, belki benden metindi,
Oysa vagonda yalnýz, duygularým yetimdi,
Uðultunun beynime, sinen sesini duydum.
Ýnsan sesi kesildi, sanki bir ben kalmýþtým,
Bu sevda yollarýnda, yine yara almýþtým,
Yorgun düþtü gözlerim, hayallere dalmýþtým
Son duraða gelince firen sesini duydum.
23.09.2012...Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.