Bu sanat ki çok ezeldir, rahmanidir çok güzeldir,
Sanmayýn ki bir gazeldir, sorgusu var yargýsý var.
Âdem ki topraktan geldi, Rabb’ini de hemen bildi,
Kaygýsýn cümlesin sildi, bir eþe etmedi ki ar,
Cennette Âdem dolaþýr, Havva ile de buluþur,
Þeytan durmaz hep dalaþýr, olur cennet onlara dar.
Bir köþeye hem sindiler, Utandýlar hem dindiler,
Sonra dünyaya indiler, eylediler durmadan zar.
Âdem Havva’sýna yanar, Havva’ysa Âdem’i anar,
Hasrete Arafat kanar, bu ne güzel divane yar,
Ayrýlýk çölü gül etti, sahraya aþk düþtü gitti,
Habil, Kabil meyve bitti, bu ne sevdadýr bu ne har,
Hakk emri nas doldu cihan, aþký bulur cananý can,
Gel sen dökme kardeþin kan, sanma olur sana bir kar.
Düþün Cemal dünya fani, emribilmaðrufdur þaný,
Düþme þirke Hakk’ý taný, emrini sen gönüle sar.
Cemalettin GÜRPINAR