Son Eylül

Her eylül akþamýnda yalnýzlýðým demlenir
Bir segâh faslý düþer dilimden dil’e doðru
Kuruyan yapraklarda bakýþlarým nemlenir
Hicrânýmý sürükler sevdiðim yola doðru

Hüzün ay’ý dense de vuslattýr diðer adý
Mevsimlerden süzülen renkleri barýndýrýr
Alýp götürür beni köhne yýllarýn yâdý
Eylülün hoþgörüsü nefsimi arýndýrýr

Kaç kadîm dost kaldý ki kulaðýmý çýnlatsýn
Hüzzam yüklü düþlerim, gönül dersen þikeste
Kim yazar ardým sýra, bilmem ama, anlatsýn
Ömrün hulâsasýný bir mýsra i berceste

Gözümde canlanýrken dostlarla anýlarým
Perdeler açýlýyor sýrlarýn sahnesinde
Dilerim unutulmam, rahmetle anýlýrým
Dostum diye/bildiðim gönüller hanesinde

Belki de son eylüldür eþiðinden girdiðim
Ýklimlere belenmiþ topraða siner izim
Ýki nefeslik mola þu âlemde verdiðim
Bir dem ki huþ içinde ukbaya döner yüzüm...

Mehmet NALBANT

Bu þiirimi, bugün ( 25 eylül 2012 ) kaybettiðimiz Türk Halk Müziðinin efsane ismi: NEÞET ERTAÞ’ýn anýsýna ithaf ediyorum. ALLAH RAHMET EYLESÝN...



Sosyal Medyada Paylaşın: