Önüne serilmiþ þu sonsuz alem,
Maddeden manaya dalandýr þair.
Bir elinde kaðýt,birinde kalem,
Yirmidokuz harfe çobandýr þair.
Saðýrýn kulaðý, dilsizin sesi.
Sevdânýn kaynaðý, aþkýn kendisi.
Güzelliðin özü, Tanrý vergisi,
Bitip tükenmeyen ummandýr þair.
Ayýrmaz dikeni, gülü yapraktan.
Zevk alýr kalplere kandil asmaktan.
Ateþten, havadan, sudan, topraktan,
Adem hamuruna harmandýr þair.
Ýyilik, güzellik, erdemden yana.
Ayný gözle bakar dosta, düþmana.
Doðaya, hayvana, ille insana,
Ýlaçtýr, devadýr, dermandýr þair.
Halýdýr,kilimdir,oyadýr þaldýr.
Arýdýr, çiçektir, petektir, baldýr.
Baðcýdýr, baðbandýr, aðaçtýr daldýr,
Akciðer misali ormandýr þair.
Gözlerden süzülüp gönüle giden.
Arifi dinleyen, cahili güden.
Ya hayýr konuþan, ya sükut eden,
Derya dil dostlara hayrandýr þair.
Enginlerden engin fakat küçülmez.
Gözü kamaþtýrýr, rengi seçilmez.
Gönlü hazinedir paha biçilmez,
Defineler saklý virandýr þair.
Hisleri çok güçlü bir gönül eri.
Bütün varlýklarýn buluþma yeri.
Ayýn göz yaþlarý, güneþin teri,
Çöle yýldýz yýldýz yaðandýr þair.
Ýsimlerin sýrrý, eþyanýn dili.
Ufuklardan öte lâ-mekan ili.
Garipleri sarar bir ana gibi,
Gurbet kuþlarýna vatandýr þair.
Sanata ölümsüz yüce ruh katan.
Tarihe silinmez imzalar atan.
Nesilden nesile köprüler yapan,
Gönül mâbedinde Sinan’dýr þair.
Dýþý halka dönük,içi”illâ”da.
Kainat rakseder böyle binada.
Sözlerin vardýðý en son mânâda,
Elifi þerh eden Kuran’dýr þair.
Yunusça bürünüp “ete, kemiðe.”
Sýr gibi gizlenip kana, iliðe.
Tende candýr,canda canan diriye,
Yaralý gönlümde sultandýr þair.
17.06.2000 Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.