Sırıtıp Duran Ayrılık

dýþ kapýnýn gýcýrdamasýydý
sýrýtýp duran ayrýlýk
boðazýmýn düðümlendiði an
daracýk yerde gibi sýkýþýk

sesim çýkmadý hiç
gözlerim kayalýða baka dursun
umutsuzluðun burgacýnda
baþladý bir hýçkýrýk

gürüldeyip akýyorsa da
sessizliðimi duyaným yok
baksa bir anlayacak boðulduðumu
tadý kaçýðýn teki yakýþýk

sakladým yere indirdim
dulda yerlerde kuytuluklarda
kaç günümle birlik sindirdim
gözlerimle elimde kaldý kaþýk

bir içimlik çorba
bir lokma ekmeðe
ne çok gereksindim
ikirciklenmese kakýþýk

yýldýrým hýzýylaydý
geldi geçti ayrýlýk
ne tutabildim ne de ýrak
ýrmaklarla akýþlýk

damdan düþer gibi
düþtü peþime korkum
ne gidiyor ne býrakýyor
yollarýma çakýþýk