vakit
kum fýrtýnasý
toprak konuþuyor anadilinde
türküler doðuyor nefesime ait
gam teli doðuþtan detone
þehir yanýyor akþam üzeri
sema kýrmýzý rahmiyle sözlü
ironik fikirler eþelerken beynin kýrýlgan zarýný
titriyor sesim
cenin yorgunluðunu anýmsýyor zihin
özgür bir o kadar narin
ýþýða çýkýyor yusufcuk göz göze geliyoruz o an
tek hücrelik konuþmasý
olgunluðu
kadýnlýðý üretiyor
yataðýn pamuksu solungaçlarý çekiyor terimi
bir sis uðruyor yanýma
gece tonunda rengi
hayal meyal kapatýyor gözlerimi
salýncaklarý
bayram telaþlarýný akýtýyor iþgal altýndaki takvimime
yapraklarý eylül sýcaðýnda demliyorum
boðazýmda
bozcaada mevsimi
arkadaþlarý uðurluyorum kapý aðzý
üstümde yarý çýplak elbisem
ve
yalnýzlýk senfonisi
kadýnca
bir kadeh þarap
rafine ediyor derinliði baðýnda
haki sansürü kapatýrken mahremsi sahneyi
yerleþik düzenleri çiðnerken ayaklarým
izimde iç gýcýklýyýcý bir sarhoþluk
baðbozumu
ruhun
ekþi aðdasý..
lamour
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.