O DİYEBİLMEYİ UMACAK

Gece ne kadar sessiz,
Ne kadar sýð,
Ölü düþler karanlýðýyla!...

Uzansan belki dokunacaksýn
Dudaklarýna,
Elini oluþturan parmaklarýnla!...

Sigara yakacak belki gecede,
Belki eski bir ezgi dudaklarýnda,
Tam þu anda
Ritmi kalbinin atýþlarýyla ayný hýzda!...

Belki gece aðlayacak,
Uçurum boylarýnda karanlýða
Umarsýzca!....

Belki çýðlýk atacak martýlarla
Ölümün boþ sýðlýðýna!...
Ne acý çýðrýþacak!..

Belki de kaybolacak,
Kaçacak dalgalarla!...
Umutsuzluðun ortasýnda umarsýzca!...
Yanacak belki sigarasý son defa!..

O diyebilmeyi umacak!...

Umutsuz!...
Belki sahil kenarýnda üþümeleri!....
Saracak çepeçevre,
Alnýndan ta sýrtýna!....

erkan ulusoy

(a.a.a )

Sosyal Medyada Paylaşın: