Yıldızsız Gece

Kafamýn altýnda elim, uzanýyorum sersemce.
Uykum kaçýnca far ettim, ne yýldýzsýz gece!

Gökyüzü, karanlýk perde; yýldýzlarý arýyorum.
Bülbülün öttüðü yerde, hayallere dalýyorum.

Dev Çýnarýn dalýnda, el yapýmý salýncak.
O salýncaðýn yanýnda, sadece ikimiz olsak.

Dereden þarap aksa, sarhoþ etse insaný.
Buram buram aþk koksa, dev çýnarýn her yaný.

Küçük evin terasýnda, anason kokusu; akþamdan.
Gölgelerin arasýnda, ýlýk ýlýk yanan þamdan.

Hafiften esen rüzgarla, hayattan çok uzaktayým.
Kalbimden gelen kadarla, hayali yaþamaktayým.

Ýþte böyle hayallerle, düþünüyorum birkaç hece;
Onun olduðu yerde de,Yýldýzsýz mýdýr ki gece?

Kývanç Bahçeli
Sosyal Medyada Paylaşın: