Açık Büfe
AÇIK BÜFE
Afþin’den çýkýp geldik Nevþehir Kozaklý’ya
Hem kaplýca, hem nurlardan feyiz almaya
Hem suya, hem Hakk’ýn hakikatlerine dalmaya
Çeþit çeþit yemekleri verdin þaþýrttýn beni “açýk büfe”.
Nefsin arayýp da bulamadýðý þey eline geçti
Yiyip semirecek yiyecekleri bir bir seçti
Bunlarla kalmayýp meþrubatlarý da içti
Yedirdin yemekleri semirttin beni “açýk büfe”.
Bizde adet deðildi sen nerden geldin
Allah’ýn türlü nimetlerini önüme serdin
Haydi, bunlarý gör de nefsini öldür dedin
Nefsin atýna bindirttin beni “açýk büfe”.
Ben hain nefsimi tanýdýðýmý sanýyordum
Ne duruyorsun yesene sözüne kanýyordum
Yedikçe korkuyor hem Hakk’tan utanýyordum
Nefsin ateþine yandýrttýn beni “açýk büfe”.
Ben seni nasýl yola getireyim bilmiyorum ki
Seninle Hakk’a varýlacak yolu görmüyorum ki
Hakk’ý bulanlar nasýl buldu sormuyorum ki
Bir tatlýya, bir sütlüye saldýrttýn beni “açýk büfe”.
Ýnsanlar açlýktan ölürken sen bunu görmüyorsun
Bir yemeðe, bir salataya, bir tatlýya koþuyorsun
Bir de onlar için ben ne yapabilirim ki diyorsun
Afrika’yý, Somali’yi unutturdun bana “açýk büfe”.
Göbek ihtiþamlý olmasa rahatça gezeceðim
Mide yemekle dolu olmasa hýzlýca yüzeceðim
Yüzenleri bir bir geçip sýraya dizeceðim
Çocuklara bile geçirttin beni “açýk büfe”.
Ham gönüllerin iþi gücü dünyadan kam almada
Ermiþlerin yoluysa Hakk ateþiyle kavrulup yanmada
Garip doðup, orta halli yürüdüðüm þu yalan dünyada
Çok deðil üç günlük bir sefa sürdürttün bana “açýk büfe”.
Kul Sami kendini konargöçerler gibi çeliklenmiþ mi sandýn
Sanki saðlammýþ gibi bir sýcak bir soðuk suya daldýn
Resepsiyondan vizeni alýp yarý hasta otelden ayrýldýn
Eve dönünce üç günden fazla da cefa çektirttin bana “açýk büfe”.
SAMETTÝN ÞENKAYA ( KUL SAMÝ )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.