senden seni aþkýn istidatlar
istedik durmadan
gittik bir meçhule
istediðimizi alamadan
kaybolan hüzünleri topladýk
aklýmýzýn bohçasýnda
bir nebze rahat vermedin
saatlerce yalvartmadan
mertliðin teselli vermez
namerdine uðramadan
özgürlük hayalin maskesini çýkarmýyor
esarete varmadan
bülbülerimizin naðmelerini boðduk
gül goncasýnda
kömürü elmasa dönüþtürmedin
ruhumuzu yakmadan
sermest olduk yalnýz gecelerde
aþk ateþine kanmadan
Mecnun’a dudak büktük
aklýn tezgahýnda yanmadan
manayý anlamsýzlaþtýrdýk
uslanmaz can yongasýnda
ölümü nasip etmedin
elimizi kolumuzu baðlamadan
ey dünya yine de ibret almadýk
yaþayamadýk sana aldanmadan
adem oðluyuz iþte..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.