Son durak ta bekleyiş
Mezardan da, daha derin kazýlmýþ,
Umut ile beklemenin arasý.
Bizim anlýmýza, kahýr yazýlmýþ,
Aklaþmýyor, yüzümüzün karasý.
Rüyalarým, kabus oldu uykuda,
Aklým fikrim aralýksýz kaygýda,
Kusurum var yaratana saygýda,
Gelmiyor ki ibadetin sýrasý.
Gerilmekten daraltmýþým çapýmý,
Þifa diye, zehir ettim hapýmý,
Rüzgâr bile, çalmaz oldu kapýmý,
Deli gönlüm, kime nasýl varasý?
Þu zavallý, yüreðimi dinlerim,
Çekip gitmiþ, þeytanlarým, cinlerim,
Mýzrap vurur, her telime inlerim,
Çok yamandýr, sesizliðin nârasý.
Randevum var, son duraðým boþ kaldý,
Efkârlarým, beni benden hep aldý,
Gelen yok, giden yok, kaç saat çaldý,
Beklemekten, mezar oldu burasý.
Sarsa idi, yâr zülfünün telleri,
Kül eyleyip, savuraydý yelleri,
Güller atýp o güzelin elleri,
Yapraðýyla, dertli baþý kýrasý.
Uç ucuna, umutlarý eklerken,
Zaman geçmez, bir meçhûlü beklerken,
Tab’tan düþer, derman gider teklerken,
Azar gider, yaralýnýn yarasý.
05.09.2012...Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.