suskunluðunu bozamadýðým
sabahlar var
çaðýrýr beni
kaçamam
ayaklarým geri gider
adýmlarým seker
örümcekler gerer aðlarýný
bir çocuðun sesi yeþilliklerde
bir kahkaha tepelerde kaybolur
dalýnda unutulmuþ bir yaprak
incinmiþ
orada öylece üþür
güneþ yeni bir güne doðar
aklýnda gecenin izleri
sahi sen neden saklanýrsýn ki
gölgelerin izinde
bak
barutum ýslanýyor
bu yüzden zihnimin tetiðini çektiðimde
ateþ de almýyor
hasretler yýðýlmýþ üst üste
karanlýðýn içinde saklanmýþ
hayatýn soluðunu duyuyorum
ama dokunamýyorum...
dokunamadýðýmýz ömürler gibi...
12/11/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.