güneþ doðarken karanlýk gecenin ardýndan yorgun bedenim merhaba derken yeni güne gurbet elde kavrulurken bedenim özlem ateþi içinde dolanýr dilime bir hasret türküsü ayrýlýk keskin bir býçak gibi dayanýrken sýrtýma bir daha göremeden korkusu sararken yüreðimi ve titreyen ellerimle silerken yanaklarýmdaki gözyaþlarýný dolanýr dilime bir hasret türküsü yalnýzlýk bir kelepçedir sanki kollarýma vurulan soðuk bir namludur üzerime çavrilen kalleþçe bir bakýþtýr gözlerime iþte bu yüzden düþmez dilimden hasret türküsü kötü bir rüyadýr sanki yaþamak istemediðim kör bir kurþundur pervasýzca atýlan ve son bir þarkýdýr dudaklarýmda kalan ..............................hasret türküsü..................... .............................................................................27/02/1995
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erkan Açıkgöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.