..
rutin bir þafak sökümü..
güçlü tasalarla aðarýrken gün;
kalemsiz düþe yaz/an geceyi bitirmemiþ benliðime
aþk kuytularýnýn þiirselliðini hissettiriyor..
sözcük kesesini gözlerine asmýþ bir þair
öz erkliðini ilân ediyor kentin eskimiþ kaldýrýmlarýna..
inisiyatif alýyor þiirlerin telaþý
barýþýn diyor savrulan tümcelere
küsmeyiniz düþtüðünüz yere
saçlarýma eklenen hecelerle
çaðrý yaptým noktayla virgüle
iliþecekler/
ruhumun çizgisiz defterine..
þiir tasavvuru emanet edilmiþ günlüðün düþü
þair bakýþlarýný çýkarýyor aþkýn mahmurluðundan
açmayan gün çiçeðinin latifesine/baþ kaldýrýyor uyaklar
bam telinde dizelerle makamsýz okunuyor kýtalar
kasvete çalýyor/aþký beyza sabahlar..
yaratýnýn sonucudur geceler ve kutsaldýr inançlar gibi
þiir tanrýsý diyor ki/mýsralarýma dokunma..
gece yarýsý hüzünlerinde
kirpiðime sýzýyor ilhâmlarýn sýr ýþýðý
mavi heceli týnýlar süslüyor baþlýklarý
göz kapaðýmda s/aklýyorum iþlenmemiþ mýsralarý..
gün aðrýlý kalemin altýnda kalýyor son dizenin eskizleri
kýrýlýyor ahenk yerinden..
birkaç yaralý sözcükle ve dimað karþýtý çiziklerle
yürüyorlar gözlerime..
gelmeyin diyorum hafýzamýn çöplüðü dolu..
mürekkep parmaðýnýn ucuyla gösteri/yorum boþluðu
duruyor zaman../sayfanýn
sürgün kenarýna kývrýlýyor eskizlerin pes/ten sesi
nihayetleniyor geceyle/
þiirimin güncesi...
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.