Gelir geçer… Günler.. aylar Uzun uzun nice yollar .......Nice yýllar Geçer zaman.. Takvimlerden mevsimler Limanlardan gemiler Kulaklardan ninniler.. Ve nabzý çatlayan Damarlardan sýcak kan!
Her gidenin ardýndan Bulut bulut hüzünler Ve yorgun izleri Acýlar makberi gözlerinden Kekremsi yaðmurlar akan Keremler Mecnunlar Ferhatlar gelir geçer...
Ne varsa al’na yazýlan ...yaþamdan Yaþanan her þey Birgün hatýrdan gelir geçer...
Bir aþka …bir de acýya tutkunluðudur baki kalan! Silinir gider er geç mezar taþýndan adý Toprak olur / aðarmýþ saçlarýyla bir beden
Alýr baþýný yürür Derin bir uçurumdur Kapanmayan bir yara... Et kemik ruh demeden Kasýp kavuran talan...
Gün olur sona erer asýrlýk yalnýzlýðý Ömrünü harcadýðý düþlerinin peþinden Kýrýk hayallerini yazdýðý þiirlerde Ýðreti bakýþlarla asýlý durur yüzü... -Kürþad Cemal’di- derler.. Ardýndan bir fatiha üç ihlas duyar belki Hoyrat rüzgarlar gibi ...............Bir soluk gelir geçer. Sosyal Medyada Paylaşın:
KARAPAPAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.