MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Üşüyen ağaç
lacivertiğnedenlik

Üşüyen ağaç










derin sonsuzluk
hiç birimiz belli deðiliz bu kaygan zeminde


.


bizi en çok içimiz anlar, belki
resim
duvarda tablo
ve bir el uzanýr gözleri neon parlaklýðý
düþ/sün






ben gördüm ruhu kýrýktý yeþeren bahçenin
döküldü kelimeleri
az ötede nehir yýldýz diledi gökyüzünden
þafaktan önce






kýrmýzý
her yer kýrmýzý
imzalanacak ateþkes yok






doðum
saçlarýmý geriye taradý annem
bir hikaye yazmam için
ben daðýttým yýldýzlarý sana
sana doðru saçlarýmdaki karanfil





sönünce ýþýklar
parýltýlarý yoktu evlerin
sokaklar
adýmlar
bir kedi gözünde gördüm yaðmur aðlýyordu





o kadýn
yapayalnýz
yeterince taþtandý duvarlar
birini çekti
yýðýldýlar üstüme



ki bütün akciðerler iltihaplanmýþ




üþüyorum
kapý açýk
kan kovalayan karasinekler
bir müzik kutusu düþtü rüyama
buralarda kýrýk rüzgârdan geçti sesi







sen gel
esintisi gitsin sonbaharýn
güneþ kömür renginde
o aðacýn önünde duralým
uzun köklü büyümek için












Aysu


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.