MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

'' Yaşanamamış Hikaye ''
mehmetakuzum

'' Yaşanamamış Hikaye ''







Öncemiydi
Sonramýydý
Hatýrlamýyorum
Hüzünden gayrý ne giysek
Yakýþmýyordu
Karlar yaðdý saçlarýmýza
Yýldýz demiþ
Susmuþtuk
Gökyüzü siyaha bürünmüþ
Yas vardýr dedik
Bizde siyaha büründük
Titredik eþlik ettik
Matemlerine
Ama bir an Üþüdük
Ýçimize çöktü sis


Aþkýn Kahreden yýllarý
Yoklukla geçmiþti
Hep sancýsýný çektik
Çünkü ikimizde kimsesizdik
Korkuyorduk ellerimizi býrakmaya
Biri girerde
Çalmaya kalkar bizi
Biri girerde
Sürükler sevdamýzý ardýna
Neredeyse sarýlarak yürücek
Kelepçeleyecektik birbirimizi
Kopmamak için



Her akþam ayrý bir hicran yarasý
Görmediðimiz bir acý
Çalýp kaçýyor gönül kapýmýzý
Kalbimizi tutuyor
Gözlerimize korkuyla
Sarýlýyorduk
Ne zaman bir merhem arasak
Sonunda hep hüsranla
k a r þ ý l a þ ý y o r d u k



Hep medetler umduk
Teselli aradýk
Tam bulduk derken
Yüreðimiz sonsuzluða yelken açtý
Gamzemizi buruk gülümsemeler sardý
Çirkin bir tebessüm kondu yüzlere
Ne etsek
Nereye gitsek
Ne giyersek giyelim
Hüzünden gayrý
Hiç bir þey yakýþmýyordu



Yüreðimizden öte kalmadý vereceðimiz
Her baktýðýmýz göz
Bizi çekti gözleriyle
Nefesiyle tenefüs etti
Aðzýyla yedi
Kimi insaflý sandýysak
Acýmasýzca sapladý hançerini
Ne zaman tutsak Birilerinin ellerini
Ellerimizi kopardý
Yüreðimizden
B i t t i k
Kime adam dediysek
Þerefsizce sattý bizi
Artýk hüzünden baþka
Herþey çirkindi




Biliyordum
Sokaklar birdaha çýkmayacaktý ÖMRÜMÜZE
Çýktýðýmýz her yol
Bizi sürükleyecekti ölüme
Belki saçmaydý
Issýzlýðýmýzda üþüdü kalbimiz
Ýçimiz kanasa da
Alýp yalnýzlýðý
Basmýþtýk kalbimize




Mevsimlerin koynunda yaralý
Ýki yetim yürektik
Acýlarla yoðrulan
Onlarla yatan
Onlarla kalkan
Bu acýlara katlanma sebebimiz
Bir avuç sevgiyi
Bir ömüre sýðdýrmak içindi
Belki hayaldi
Ya da rüyada bile
Olmasý zor bir gerçekti
Ama biz sevdik
Hemde çok sevdik





Yeri geldi karanlýðý
Siper ettik gözlerimize
Yüreðimizle sarýldýk sevgimize
Aðladýk geceler boyu
BelkiKurudu gözpýnarlarýmýz
Ama Tükenmedik
Sevdik hep




Kimsesizlerin olduðu
Bir yer keþif ettik
Orada bile gülemedik
Ne ettiysek
Ne biçtiysek
Ellerimizle yüreðimize
Ne giydirdiysek
Hüzünden gayrý hiç birþey yakýþmadý
Çünkü o gerçekti...






yazar Yalnýz Adam Kalemi Kýrýk Mehme AKÜZÜM







Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.