bir efkar-ý ebeddir ki varlýðým her doðan günü sende unuturum þudur, gençliðimin bu deminde vardýðým tüm acýlarýmý düþten bir bahçede uyuturum
ninnisi kendinden bir eylül gecesinde kaybolurum bir düþ perisinin sesinde ruhum ve bedenim bir selvinin gölgesinde durmadan düþten umutçuklar büyütürüm
ey, içimdeki zehri ballandýran güzel ruhumun hamlýðýný allandýran güzel gönül salýncaðýnda hoþ bir seda ile sallandýran güzel ömrümce seni sönsuzluða götürürüm
beni gözlerinde damýt, yürðine ek senden baþka ne kalýr içimde sonsuza dek varlýðýn benim için, en büyük dilek sensizliði zamanýn deðirmeninde öðütürüm
ALÝ RIFAT ARKU 18/09/2012 ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
bedrettin58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.