YORGUN GÖNÜL
Gözümden ayrýlýp, uzaða dalma.
Yürekten olmayan,sevgiye kanma.
Kýymet bilmeyene,üzülüp yanma.
Ah yorgun gönül,vah yorgun gönül.
Olmayan duaya,el açýp durma.
El atýna binip,havaya girme.
Kara kaþlarýna,sakýn vurulma.
Ah yorgun gönül,vah yorgun gönül.
Irak yollar yordu,artýk varamam.
Yüzüm hep gülse de,asla gülemem.
Uçak göndersen de,ben gelemem.
Ah yorgun gönül,vah yorgun gönül.
Bir baþýma kaldým,yanar aðlarým.
Sensiz günlerim de ,kara baðlarým.
Ben derdimi yazar, ama inlerim.
Ah yorgun gönül,vah yorgun gönül.
Bin çiçeðe konan,arý olaydým.
Sana doya doya,ballar sunaydým.
Ah ölmeden seni,bir gün göreydim.
Ah yorgun gönül,vah yorgun gönül.
Koca gönül yanan,muma döndün.
Ateþ gibiydin,karardýn söndün.
Bir aþk ateþiyle,yandýn da yandýn.
Ah yorgun gönül,vah yorgun gönül.
Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.