on beþinde düþtü onuru ile emek yolnu na ezilir di arýn teri arný çatlar dý gecenin onun da bohcasýna yüklediði kahýr ile
bir kýrýlgan alýn gan ki gözü,, deðsen kar yaðar dý yüzü benzi solgun dargýn köpük köpük yüreðin de kahýr akýyor du kýrýlmýþ ümit ile kirli elleri batmýþ ekmeðe çenesin den titriyordu
geçiyordu içinden sert esen poyraz geceler aydýnlýða sarýlmýyordu yere düþmüþ göðsü kan damlýyor du göz damlasý için de yanýyor du seherde yol almýþ daðlar üstün de tepiniyor du gülmeyen kadere efkarlý küfrediyor du
irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.