Sessiz bir odada, Asýlan bir lamba Lambanýn altýnda, Eski bir sandalye. Tavanda, yaðlý bir urgan. Urganýn ucunda, Suçu sabit görülen, Asýlan bir baþbakan. Kafasýnda bitirmiþ, Çok zalim bir cellat! Mahkeme denen þey, Dört duvar, Kurulan bir düzmece. Ýsnat denilen þey, Büsbütün yalan, Basbayaðý iftira. Allah azametli, Allah merhametli, Peki o zaman, Güçlüler neden, Bu kadar zalim? Ýpi çeken cellatlar, Aðlamýþ olabilir mi? Öksüz býrakýlan millet, Yarým kalan iþler için, Yeterince aðlamadý mý? Sosyal Medyada Paylaşın:
İkram Gökhan Akcebe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.