Eylül’den kýrýntýlar
son çaðrý bu, son hevesler gibi
tut, nabzýmý bak! nasýl da çarpýyor
su serpiyor dalgalar, yüzümün kýzaran yanýna
sesim karýþýyor çakýl taþlarýn arasýndan
yankýlanýyor çýrýlçýplak kayalarda
aklým sende
fikrim firarda
Eylül’den armaðan, güneþli bir gün yarýnýma
ýrmaklar giderecek ilelebet, sana olan susuzluðumu
deniz, nasýl mavi nasýl da telaþlý
alt tarafý verecek olduðum bir buse
gel! gözlerim kalmasýn yollarda
uzanayým sereserpe Mezopotamya’nýn koynunda
sular durulsun Dicle’nin kýyýsýnda
kýzýla bürünsün gök, yýldýzlarýn ellerinde
gece tutuþsun tenimizde
martýlar uçuþsun özgürce, karýþsýn rüzgarýn nefesi nefesimize
17eylül/Trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.