ÇAĞIN İLLETİ
Bozuksa, devasý var; eþyanýn, malýn, mülkün
Söz konusu insansa tamiratý ne mümkün!
Bilgi davranýþa aksetmiyorsa
Çürüyen dirseði, ömrü neylerim!
Yaþ kemale erip hissetmiyorsa
Son fasýl segâhý kimden peylerim?
Gönül der ki: “Yükü daðýndan aþýr
Aþka düþen âþýk, aþkla dolaþýr
Hangi ok hedefe yaysýz ulaþýr?”
Okçuyu bilmeden nasýl söylerim.
Nefesim hýþýldar: “Hayata büyü!”
Kâbusa çevirme koca öyküyü!”
Kahpe cehil yok mu? Þu kara büyü
Sukûtuhayâller ve heyheylerim!
Hayâl mi, gerçek mi azýcýk düþün?
Boþa mý hâllerden hâle dönüþün?
Mutlak var faydasý benle dövüþün
Hak için cephede kalsýn beylerim.
Mademki Âdem’dir kulun atasý
Erdemoðlu’nun da olur hatasý
Günahkârsa durma; vurup, kýr tasý!
Vallâhi, kafamý kurban eylerim.
14.09.2012 14.28
Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.