ha
BİR ADAM
Çok hýrpalanmýþ, genç adam.
Dizlerinin üstüne sýyrýlmýþ, pantolonu.
Utangaç sarý tozlar sarmýþ, her yanýný.
Gözleri kapanmýþ, sessiz çýðlýklarla.
Zayýf bedeni görünmez olmuþ sanki,
Sýrt üstü sürükleniyor, ayaðýndaki iple.
Dört beþ adam yapýþmýþ, ipin diðer ucuna.
Çocuk bahçesinde oynar gibiler, adeta.
Maske neyi gizler ki, sevgisizliði belki.
Belki de çocukluktan kalan korkularý.
Nefretin gücü birikmiþ, bileklerinde.
Eller coþuyor, zavallý bir ipin çevresinde.
Birleþiyorlar, vicdan azabýna çýkan yolda.
Güneþ altýn damlalarla aðlýyor, o anda.
Bir þiir sahip çýkýyor, deniz gözlü yüreðe.
Sessizce satýrlara taþýnýyor, yakýþýklý adam.
Yabancý böcekler, terk ediyor bedeni.
Umutlu harfler yerleþiyor, derin yaralara.
Deniz kýzlarý yýkýyor, kum dolan gözleri.
Onurlu ýþýklar yanýyor, sabýr kemikli yüzünde.
Derin bir uykuya dalýyor, güven içinde.
Harfler usulca örtüyor, yorgun yüreðini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.