Gönlümü yakýp kavurdu,
Yaktý beni aþk ateþi.
Beni yerden yere vurdu,
Yaktý beni aþk ateþi...
Ateþ idim küle döndüm.
Kurumuþ bir güle döndüm.
Dertli bülbüllere döndüm.
Yaktý beni aþk ateþi...
Ben bu aþk’a nasýl düþtüm.
Anlamadým ben de þaþtým.
Yandým yandým gayrý piþtim.
Yaktý beni aþk ateþi...
Mecnun gibi,Kerem gibi.
Sardý beni verem gibi.
Kavuþmak tek çarem gibi.
Yaktý beni aþk ateþi...
Geceleri uyku girmez.
Gözüm kimseleri görmez.
Bu sýrra hiç aklým ermez.
Yaktý beni aþk ateþi.
Bu dünyayý dar eyledi.
Nice dertler var eyledi.
Þu gönlümü nar eyledi.
Yaktý beni aþk ateþi...
Anmadan duramaz oldum.
Yaramý saramaz oldum.
Körmüyüm göremez oldum.
Yaktý beni aþk ateþi...
Tabib bulamadý çare.
Girdim ben göz göre göre.
Kurtulmaz düþen bir kere.
Yaktý beni aþk ateþi...
Daldýkça artýyor çile.
Kurtulmak gayrý nafile.
Kapýldým ben bile bile.
Yaktý ben aþk ateþi...
Ramazan budur ahvalim.
Ne olacak bilmem halim.
Kururdu damaðým dilim.
Yaktý beni aþk ateþi...
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
16.09.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.