Yalnýzlýk ne kadar sadýk,, Her seferinde piþmanlýðýmla kendini yüzüme vurur. Yaðmurlu havalarda yürek sesim..Ne kadar alýþýldýktýr yolunda gitmezken üstelik her þey bir kaldýrým dibinde bile hep benimle. Kasvetli havaya karýþan telaþlý insan sesleri kulaðýma dolarken, yalnýzlýðým karanlýðýn kasvetiyle doldu iliklerime kadar.Nefes alýp vermek kadar ýzdýrap verici bir þey kalmadý yalnýzlýðýmla.. Gökyüzünün mavisi de yetmiyor atýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.