BİR SON BAHAR GÜNÜYDÜ.

Bir son bahar günüydü
Hava soðuktu
Bu þehirden uzak
Kimsenin bulamayacaðý bir yere gittim
Sadece yapraklarýn hýþýrtý sesi vardý.
Bir de kuþlarýn ötüþü
Dans edercesine
Bir terapi gibi
Derdimi kederimi aldý götürdü.

Sadece gidiyorum
Her þeyden uzak.
Bir liman arýyorum
Gölün yanýndaki yolda
Yürüyorum,yürüyorum yanlýzlýðýma
Kuru yapraklar etrafýmda döner
Rüzgar eþliðinde
Mevlana gibi
Sadece ben ve kurumuþ yapraklar
Ney sesi gibi öten kuþlar vardý.

Hayatýn zorluðundan
Vicdanýmýn ýzdýrabýndan
Sana geldim ALLAH’IM
Beni yalnýz býrakma.

Rahat etmek için geldim
Geldim ama;
Kalbim ve beynim benle geldi.
Ben düþüncelerimi suya
Dertlerimi kuþlara anlattým
Kurumuþ yapraklar ise
Mutlu olmam için
Döndü durdu mevlana gibi
Sadece ben ve kurumuþ yapraklar ,
Güzel öten kuþlar vardý.

Ben sessizliðime gömülü bir deve kuþu gibiyim
Kafamý kuma gömdüm
Bak artýk yokum.
Kayboldum kendi içimde.
Yanar yüreðim,kor idi,alev alev oldu

Belki son defa geliþim olur
Her þeyden uzak,sessiz geceler de
Diyorum býrak,býrak gitsin.
Düþüncelerini at bir kenara
Olmuyor,olmuyor iþte
Diyor;Sen nereye ben oraya

Sanki dünyayý sýrtýma almýþým gibi
Bedenim yorgun,beynim yorgun
Sessiz gecelerde
Sadece ben ve kurumuþ yapraklar
Ney sesi gibi öten kuþlar vardý
Güneþ battý gece oldu.
Ve ardýndan sabah oldu.
Her sessiz karanlýk gecenin
Bir gülümseyen güneþi vardýr.

YAZAN : SEHER YILDIZ SAAT:02.06

Sosyal Medyada Paylaşın: