Ne yazýmalýyým ki silinip gitmesin,ne söylemeliyimki unutulup gitmesin. Eðer baþlamadan bitecek diyorsan, konuþulanlarý unut gitsin, Hiç konuþulmamýþ gibi, Ne zaman kalemim yazmaya baþlasa seni yazýyor, mýsralarda sen akýyorsun, Ne zaman resmine baksam gözlerim gözlerinde demleniyor. Tam buldum dediðimde kaybetmek içimi yakýyor, Sessizlik ve sensizlik sarýyor her tarafýmý. Kendi sessiz çýðlýklarýmda boðuluyorum. Susuyorsun týpký o zamanki gibi.. Susuyorsun… Suskunluðun acý veriyor bana. Suskunluðunda boðuluyorum. Bir yerlerim acýyor durmaksýzýn.
Seni seviyorum, sen siyah beyaz dünyamý renklendiren unutulmayan aþkýmsýn.