Fransa Kralý,H.Harun Reþide, Bir gül fidaný etmiþlerdi hediye, Bahçivana verdi,bahçeye dik diye, Yetiþince hemen getir gülü bize.
Diker bahçývan o gün gülü bahçeye, Güzelce yetiþir gül,sulu bir yerde, Açar bir gül,bir gün sabah-ý seherde, Bahçývan koþarak varýr müjdeye.
Gülü tam koparmak için uzatýr elini, Birden duyar,yanýk bülbülün sesini, Seyre dalar,bülbülün türlü zikrini, Nasýl olsa uçar diye,erteler iþini.
Bülbül öter,öter uzaklaþýr birden, Darmadaðýn eder,o gülü giderken, Bahçývan çok üzülür,aðlayuben hemen, Ne diyeceðim Halifeye þimdi ben.
Anlatýr hali,Halife huzurunda, Halife-Tamam unut,artýk üzülme, Bu dünya eskiler derdi,etme bulma, Dünya o bülbüle de kalmaz aðlama.
Geçti aradan hayli zaman orada, Bahçede bülbülü gördü,yýlan, yutmakta, Efendim keramet gösterdiniz sahiden, Kalmadý bülbüle dünya hakikaten.
Padiþah ayný sözü tekrarladý yine, Bu fani dünya kalmaz,gör yýlana da, Bir gün yýlan saldýrdý,sularken bahçeyi, Can korkusuyla fýrlattý ona küreði.
Meseleyi duyurdu,gelip Padiþaha, Her zamanki hal,kalmayacak sana da, Aradan geçti zaman,yenildi hýrsýna, Padiþah kýzdý,karar verdi idamýna.
Cellatlara verdi,kesin kellesini, Giderken sordular,son bir isteðini, Var bir isteðim,söylerim Padiþaha, Bahçývaný çýkardýlar hemen huzura.
Malumunuz Padiþahým bu mesele, Dünya kaldý mý,yýlana,güle,bülbüle, Korkarým kalmayacak benle size, Ufacýk bir suçtan gönderme ölüme.
Hatýrlatma çok tesir etti,Halifeye, Dedi bunu öldürtsem ne geçer elime, Gönderdi affedip bahçývaný evine, Huzurla bir zaman daha yaþadý eþiyle.
12.09.2012-Kýrýkkale HÝDAYET DOÐAN
DÜNYA KÝMSEYE KALMAZ...
Yollar Fransýz Kral,gül fidaný H.Reþide, Verdi bahçevana dik,güzelce bahçemize, Ýlk çýkan gülü getir,sabahýn seherinde, Kokular saçsýn güller,mutlu güzel bahçemde.
Dikti bahçevan gülü,sulu yerde bahçeye, Açar ilk güller bir gün,sabahýn seherinde, Bahçevan muþtu ister,koþar hemen müjdeye, Bülbül konmuþ güle,erterler bir süre.
Yanýk bülbül ötüp de,yakar onun içini, Seyre dalar bahçevan,bülbülün gür sesini, Bülbül uçup da birden,uzaklaþýr oradan, Güle acýmak bilmez,gül olur darmadaðan.
Üzülür bahçevan çok,ne derim Padiþaha, Aðlar orda üzülüp,baþlar hemen feryada, Durumu anlatýrlar,huzurda Halifeye, Halife teskin eder,yeter artýk dert etme.
Derdi bizim eskiler,etme bulma dünyasý, Bu dünya aldatýr bak,kimselere kalmadý, Dünya kalmayacaktýr,yanýk öten bülbüle, Bu dünya eski handýr,bekler burda bir süre.
Geçti aradan zaman,bahçevan gördü onu, Bülbül feryad etmekte,yýlan tutmuþ yiyordu, Keramet gösterdiniz,dediler Halifeye, Dünya hakikatmýþ,bak kalmadý bülbüle.
Padiþah tekrarladý,kalmayacak onada, Dünya fanidir elbet,kalmaz kara yýlana, Bahçede yýlan soktu,fýrlattýlar küreði, Ýkiye ayrýldý yýlan,korumuþtu kendini.
Duyurdu meseleyi,gelip de Halifeye, Bu dünya fani gör bak,kalmayacak size de, Aradan geçti zaman,yenilmiþti hýrsýna, Halife çok kýzdýlar,verdi karar idama.
Verdi cellatlarýna,kesin hemen kafayý, Gidiyorken sordular,son defa muradýný, Bir isteðim var ama,söylerim Padiþaha, Bahçevaný çýkardýlar,Halife huzuruna.
Malumdur Padiþahým,çok mühim bir mesele, Dünya kalmadý baksak,güle,yýlan bülbüle, Korkarým kalmayacak,ne size ne bizlere Ufacýk bir suçumdan,yollamayýn ölüme.
Uyarý tesir etti,uyandýlar Halife, Dedi bunu öldürtsem,ne geçecek elime, Affedip de gönderdi,bahçevaný evine, Huzurla yaþadýlar,sarayýnda eþiyle.
12.09.2012//KIRIKKALE HÝDAYET DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.