Bu Gün On İki Eylül

Bugün on iki eylül
Saatler gece yarýsýný çoktan geçmiþ
Ay sönük gibi gökyüzünde
Ilýk rüzgârýn tatlý esintisi oyalanýrken bedenimde
Ýniltisi duyuluyor sanki bir dostun
Ölüm nefese dokunurda çaresizliðe uzanýr gibi

Sesler kulaðýmda karma karýþýk
Hýþýrtýlý radyonun sesi götürülen binlerce can gibi
Belki de son kez iþitiyorum yeryüzünün uðultusunu
Belki de
Son kez bakýyorum dipçikler ensemde patlarken sevdiklerime
Belki de ilk kez susuyorum haykýramadýklarýma

Gözlerine bakýyorum boðazým ilmikli düðüm
Yanýyorum sana söyleyemediklerime
Nasýlda seviyorum seni bir bilsen þimdi ellerinde ölüversem

Nefesimin boðuk sesleri
Dimaðýmda kemirgen fare, yar kenarlarýnda aksi seda
Yüklenen suç VATANA can feda
Nasýlda seviyorum seni bir bilsen
Topraðýmda ölüversem
Nasýlda seviyorum seni bir bilsen
Ay-yýldýzýn altýna gömülüversem

Bu gün on iki eylül
Çok sessiz akar akarsular, deniz kabarýr
Dalgalar sert döver kýyýlarý köpükleri kanlý býrakýr avuçlara
Belki yine birileri ayak seslerinde kükrer
Ürker yürekler ve yine ardý ardýna batar gemiler

Bu gün on iki eylül
Susuyorum gelmiþime
Susuyorum geçmiþime
Ellerim havada dua ediyorum
Binlerce þehidime
Binlerce ölmüþüme

Sosyal Medyada Paylaşın: