MUTLULUĞA DAİR BİR ANI

Sabahýn tan vaktinde yürüyorum sahil boyunca
Ayaklarýmda kum taneciklerinin cývýltýsýný hissediyorum
Ardada tuzlu suyun serinliðini hissediyorum
Ben ise gözlerimi güneþin doðuþuna dikmiþim

Tan yeri ufak ufak yükseliyor, gün ýþýyor
Gözlerin önündeki sis perdesi ufaktan kayboluyor
Ya göremeyenler veya cývýltýyý hissedemeyenler
Bunlarýn farkýnda olupta þükretmeyenler

Küçük ama duygusu büyük sahilden
Onca duyguya kapýldýktan, yüreðimi ferahlattýktan
Kuþlarýn kanatlarýnda þükürlerimi gönderdikten sonra
Yolumu tutturmuþum sevgi kucaðýna

Eve üç beþ metre kalmýþtý, annem uyamýþtý
Yine ortak tadýmýz kýzartma kokusunu duyumsuyorum
Günaydýn annecim.. mucuk mucuk
Sonra diðerlerini uyandýrmak adýna açýlýr müzik kanalý

Bir sofrayý tam altý kiþi paylaþýyor, ne muhteþem
Annemin ve Babamýn içindeki mutluluðu tahmin edebiliyorum
Her annenin yavrularýnýn yanýnda olmasýný istediði gibi
Ortamý çay bardaklarýndan gelen sesin bozmasý ve gülümsemeler

Kahvaltýndan ilk kalkan hep ben oluyorum annemin kýzdýðýný bile bile
Hep az yememden þikayetçi olur, köþede çayýma devam ederim
En sonda annem kalkar, önce mutluluktan tattýðý için
Sizi öyle seviyorumki benim her bir birinden deðerli beyaz meleklerim

Sosyal Medyada Paylaşın: