Bu gölgeler mülkünün umarsýz pazarýnda, Biçilir fikirlerim mantýðýn hýzarýnda. Bir suçlu mahkûm gibi sevgili nazarýnda, Efkârým duman duman tütecektir sormadan.
Her seher gün doðanda beni bende aradým, Hüsran yaðmurlarýnda ak saçýmý taradým, Ne bir dosta yaradým ne kendime yaradým. Nefsin hilesi beni ütecektir sormadan.
Kâinat aynasýnda cismim bir nokta kalýr, Anlatamam kendimi içimde ukde kalýr.
Zonklatýrken beynimi bir ummalý tefekkür, Tekmil düþüncelerim gâhî esir gâhî hür, Cevapsýz suallerin hendesesine yürür, Bu ömür denen rüya yitecektir sormadan.