YORGUN GÖZLERİM…

Kirpiðin kaþýna deðdiðinde
Ben aradaki mesafede ezildin gecenin zemherisin de
Sensizliðimi bir yudum kadehte öldürüyorum
Yorgun gözlerimin içinde sen yaþýyorsun

Umut ediyorum haykýrýþýmýn her anýnda
Alevden gömlek giydirdim bedenime
Yakan sen oluyorsun yanan ben
Yorgun gözlerimle seni yaþýyorum

Cennetin cehennemin arasýnda bir yerdeyim
Ne yerdeyim ne gökteyim
Bildiðim tek þey senin güzel yüreðindeyim
Yorgun düþmüyor gözlerim yoluna barkken

Gözlerim kapýda gireceðin aný bekliyorum
Ben bekledikçe saçlarýma aklar ekliyorum
Gelmiyorsun umudumu yitirmeme izin vermiyorsun
Ben yorgun gözlerimle direniyorum geleceðin yola

Seni bir okyanusun derinliklerinde
Bir dalganýn kayalarý okþarken tenime düþen
Bir zere suda saklýyorum
Yorgun gözlerimden dökülen her damlada sana hasret gidiyorum

Biliyorum bir gün çalacaksýn yorgun gözlerle baktýðým kapýmý
Bir gün o kapýdan bir merhaban deðecek kulaklarýma yüreðime
Hadi gel de yorgun bedenime
Yorgun gözlerim teslim olmadan…







Sosyal Medyada Paylaşın: